Sebastian obudził się zakuty w dziwnej maszynie przed jego klatką piersiową znajdowało się dziwne ostrze. -Czego ty ode mnie chcesz? -Nic takiego... tylko twojej mocy! -I co myślisz że mając ją pokonasz dwóch innych sprinterów którzy mają większe doświadczenie od ciebie? -Co? O nie, nie ja ją nie przerąbię na szybkość tylko na pioruny. -Jesteś nienormalny! Nie uda ci się to! -Zobaczymy. Nagle ostrze odsunęło się do tyłu zaświeciło i w ułamku przebiło się przez ciało sprintera pochłaniając z jego ciała całe speed-force. Sebastian przez chwilę czuł ból po czym... umarł. -Tak! Wreszcie teraz mnie już nikt nie pokona. Koło reszty załogi pojawił się znów portal a z niego wyleciał martwy Sebastian. Wszyscy szybko do niego pobiegli, Arminiika się do niego przytuliła, z portalu wyszedł wysysacz. -To co dzieciaczki zabawimy się? Iron Flash chwycił za ostrza Green Flasha i poleciał na niego odbijając i omijając pioruny którymi ten w niego ciskał. W tym samym czasie Green Flash obudził się a dookoła niego była czarna pustka, aż w końcu spostrzegł potężną postać zawierającą w sobie miliony jasnych kropek. -Witaj. Powiedział potężny głos wydobywający się z tej istoty. -Kim, a właściwie czym ty jesteś? I co to jest te kropki w środku ciebie? -Ja jestem czas, ten prawdziwy czas. Ten którego spotkałeś to sprinter taki jak ty który uwięził mnie w tym krysztale który daje mu moc ze mnie. Te kropki to wszechświaty. -To chyba za dużo dla mnie naraz, ale co ja tu robię? I tak to koniec, ja nie żyję. -Posłuchaj mnie dziecko to po co tu jesteś to to aby sobie uświadomić że jeśli choć jedna najmniejsza iskra speed-force została w tobie to zawsze jest nadzieja. Obserwuję cię już od długiego czasu i jesteś jednym z ulubionych sprinterów. -Czyli mówisz że mogę się stąd wydostać? -Nie dowiesz się puki nie spróbujesz. Green Flash zamknął oczy i się skupił, nagle jedna iskra mignęła po jego ciele, było ich coraz więcej. Iron Flash leżał na ziemi już tylko Arminiika próbowała walczyć z wysysaczem lecz ten szybko ją pokonał, chciał ich ostatecznie wykończyć gdy nagle z ciała Green Flasha zaczęły strzelać pioruny które uleczyły jego rany. Nikt nie potrafił uwierzyć w to co widział. -Jak to możliwe! Krzyknął wysysacz. Green Flash skupił się z całych sił otworzył oczy a te było przepełnione iskrami. Szybko wstał pobiegł po swoje ostrza i zaczęła się walka. Wysysacz walił w niego wszystkim co miał, lecz ten odbijał każdy piorun który leciał w jego stronę aż w końcu dostał się do niego i zniszczył urządzenie które dawało mu moc. -Nie coś ty zrobił! -To koniec! Związał mu ręce i odstawił przy policji. Drużyna podbiegła do Green Flasha i zapytała się jak on to zrobił. -To jest teraz nieważne, ważne jest to że wiem jak pokonać Czas a raczej oszusta który się za niego podaje.
Ciąg dalszy nastąpi...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz